De Heilige Mis in de buitengewone vorm gevierd (ook “Tridentijnse Mis” genoemd).
De term “buitengewoon” is door paus Benedictus XVI gekozen om te benadrukken dat er maar één ritus is, die in twee vormen – de gewone en de buitengewone – gecelebreerd kan worden.
Grotendeels in het Latijn
De buitengewone vormen van de Misritus wordt grotendeels in het Latijn gecelebreerd. Alleen de lezingen uit het H. Schrift kunnen ook in het Nederlands gelezen worden. Latijn is de taal van alle eeuwen en van de Wereldkerk. De ’vaste’ teksten kennen we wel: Kyrie (Grieks!), Gloria, Credo, Sanctus, Pater Noster, Agnus Dei… Dat is al heel wat. Kortom het meest wezenlijke kunnen we allemaal volgen.
Maar juist het Latijn en de Tridentijnse Misvorm kan ons helpen terug te keren naar een beleving van de Mis als eredienst aan God. Wij ‘doen’ daarin in mee, in de mate dat we beschouwend meebidden en aandachtig getuige zijn.
De priester richt zich bij deze ritus samen met de gelovigen naar de Heer toe. De juiste verwoording is dan ook: de priester staat naar het Oosten (ad orientem) of naar de Heer gericht (conversus ad Dominum). Het is een heel mooi gebaar om zo met elkaar, gelovigen én priester, ons naar Christus te richten en naar Hem toe te gaan. Tegelijk wordt ook duidelijker dat de priester als persoon ‘verdwijnt’. Hij is daar als priester om ‘in persona Christi’ de H. Mis op te dragen.
Er is veel te (her)ontdekken in deze buitengewone vorm van de Misritus. Bekijk dit video (in het Engels):
Om de Tridentijnse mis beter te kunnen volgen kunt u hier de onveranderlijke gebeden volgens het Missale Romanum van de H. Johannes XXIII bestellen.
Door:
Juan Diego Escartín
Als je deze post leuk vond, kun je het delen, want delen is evangeliseren!
[Sassy_Social_Share]
Als het materiaal niet werkt of spelfouten heeft, meld dit dan graag!