Kunnen vaccins worden gebruikt afkomstig uit een geaborteerde foetus?
Eerder hebben we een artikel gepubliceerd op onze website over dit controversiële onderwerp. Namelijk, over de mening van het Vaticaan over de moraliteit en legitimiteit van het gebruik van vaccins die zijn gemaakt uit cellen van opzettelijk geaborteerde baby’s.
Tegenwoordig word hier veel over gesproken, omdat sommige vaccins tegen COVID-19 zijn gemaakt van geaborteerde baby’s. Vader Olivera geeft ons wat meer licht over deze kwestie.
Medewerking aan de zonde van een derde
Voordat we dit onderwerp opnieuw benaderen, is het nodig om een verduidelijking te maken over een kwestie die elke serieuze moralist misschien al kent (en helaas te vaak vermijdt). We refereren naar wat we kunnen noemen de “medewerking aan de zonde (van een ander)” en het “schandaal” als zonde. We zullen proberen dit uit te leggen op een eenvoudige manier.
We kunnen “medewerking aan de zonde (van een andere)” definiëren als de fysieke of morele bijstand aan de zonde van een derde persoon. In tegenstelling tot het schandaal dat bestaat uit een woord of daad die de ander geestelijk onderuit haalt.
De “medewerking” kan formeel of materieel zijn.
Formele medewerking vindt plaats wanneer iemand meewerkt aan de immorele daad van een ander, waar men de intentie van de andere ook deelt. Bijvoorbeeld, twee mensen die samen naar de bank gaan om die bank te beroven. De ene richt zijn pistool op de man achter de balie, die hem het geld moet geven, terwijl de ander bij de deur blijft te wachten om te zien of de politie komt. Formele medewerking is altijd illegitiem en onrechtmatig. Kortom, een zonde.
Materiële medewerking kan direct of indirect zijn.
Directe medewerking bestaat uit het bijwonen van de zondige daad van een ander, zonder de zondige intentie van die ander te delen. Maar wel met een handeling die niet alleen helpt, maar die ook niet kan plaatsvinden in een goede of onverschillige context.
Dit is misschien een beetje ingewikkeld. Met een voorbeeld zal het waarschijnlijk duidelijker zijn: een verkoper van kranten en tijdschriften die, zonder akkoord te gaan met pornografie, pornografische tijdschriften verkoopt, zodat iedereen die wil, ze kunnen kopen en een dus zondigen. In deze situatie is er spraak van een directe materiële medewerking. Dit wil zeggen, iets waar ik niet mee eens ben, maar als ik die tijdschriften verkoop, vindt de zonde van een ader plaats. Dit zou ook een illegitieme en onrechtmatige medewerking zijn, dus ook een zonde.
Indirecte materiële medewerking bestaat uit het bijwonen van de zondige daad van een ander, zonder de zondige intentie van die ander te delen, en met een handeling die op zichzelf zou kunnen plaatsvinden in een goede of onverschillige context. Hier is het verschil met de vorige. Het sleutelelement hier is dat de persoon die in dit geval de illegitieme actie uitvoert, feitelijk misbruik maakt van de legitieme actie van de indirect meewerkende persoon.
Bijvoorbeeld, het geval van een verkoper van die alcoholische dranken, die verkoopt wijn aan iemand, en de verkoper weet niet dat deze persoon dronken gaat worden. Of een vriend die een mes aan een andere vriend leent, zonder te weten dat zijn vriend, met het mes, zijn vrouw gaat vermoorden. Dit is een indirecte materiële medewerking.
Het essentiële element tot de morele kwalificatie van deze laatste medewerking wordt gevonden in het misbruik van een goede handeling dat gemaakt wordt door de persoon die de slechte daad (zonde) doet. Om deze medewerking legitiem te kunnen zijn, is het dus allereerst nodig dat de handeling van de medewerking op zichzelf goed of onverschillig is.
Ten tweede dat het een eerlijk doel heeft, dat wil zeggen niets liever willen dan de goede gevolgen in de zaak, zoals het verkopen van drankjes of het lenen van een mes aan een vriend. Bovendien moeten deze legitieme handeling niet voortvloeien uit het kwaad, omdat kwaad nooit kan worden gebruikt om het goede te doen.
Vaak is de de verbinding van onze goede handeling en de materiële medewerking met de slechte daad zo hecht, zo noodzakelijk en zelfs zo conditionerend van de zondige daad, dat het praktisch onmogelijk wordt om het van die zonde te scheiden en daarom is het ook directe materiële medewerking en dus een zonde.
Bijvoorbeeld, een scrub-verpleegkundige in een ziekenhuis die om ernstige redenen, bijvoorbeeld om haar baan niet te verliezen, het scalpel doorgeeft aan de arts die op het punt staat de abortus uit te voeren. Omdat de verbinding zo direct is met de slechte daad, de abortus, kan men niet zeggen dat bij elke operatie geeft de verpleegster het scalpel aan de dokter, ook als zij haar baan zou kunnen verliezen als ze het niet doet. Het is direct en onafscheidelijk. Het zou echter anders zijn als iemand in diezelfde abortuskliniek ’s avonds komt om schoon te maken. Die persoon werkt niet direct mee aan een abortus.
Een ander voorbeeld van indirecte materiële medewerking (legitiem) zou zijn wanneer we weten dat een deel van onze belastingen (vermoedelijk) zal worden gebruikt om immorele campagnes te financieren, zoals de seksuele voorlichtingscampagnes over seksuele diversiteit, die schandalig en afschuwelijk zijn. Maar zonder dat men precies weet waar het geld van zijn belasting gaat, zou men daar kunnen meewerken met zijn belastinggeld. Ook zo’n voorbeeld is als we kleding kopen die zegt: Made in China, Vietnam, Bangladesh etc., waar men zou kunnen vermoeden dat er sprake is van arbeidsuitbuiting of kinderarbeid, die nog erger is. Deze handelingen zijn niet alleen passief, maar het verband met de mogelijke slechte daad is zeer ver weg en zelfs moeilijk te bevestigen.
Tot hier over de medewerking aan een zonde van een derde.
Vaccins en geaborteerde baby’s
Laten we nu naar de specifieke kwestie van vaccins en geaborteerde baby’s gaan.
Kun je moreel verantwoord vaccineren tegen Covid-19?
De vraag hier zou moeten zijn: “Zondigen degenen die bewust en vrijwillig zulke vaccinaties toedienen of ontvangen, wetend dat ze afkomstig zijn van geaborteerde foetussen?”
Hier kan, in dit geval en naar ons bescheiden begrip, niet alleen sprake van een illegitieme materiële medewerking zijn, maar het kan ook de oorzaak van een ernstig theologisch schandaal zijn voor onze naasten.
Natuurlijk wordt vaak verwezen naar een tekst dat 15 jaar geleden (in 2005) de Pauselijke Academie voor het Leven publiceerde, ondertekend door de toenmalige monseigneur Elio Sgreccia, later Kardinaal Sgreccia. In dat document met de titel “Morele reflectie op vaccins geproduceerd op cellijnen van geaborteerde menselijke foetussen“. Deze tekst heeft op zichzelf, net als de pauselijke academie, geen leergezag karakter, hoewel het zeer respectabel is.
Met betrekking tot wie dergelijke vaccins moet gebruiken, verwees de tekst naar bepaalde vaccins tegen rubella, hepatitis, enz. Om gezondheidsredenen wordt gespecificeerd dat artsen of ouders die hun toevlucht nemen tot het gebruik van dergelijke vaccins voor hun kinderen, ondanks dat ze de oorsprong van abortus kennen, voeren vrijwilligers een vorm van materiële medewerking uit, die zeer afgelegen en bijgevolg erg zwak is. Daarom zou moreel gerechtvaardigd zijn om deze vaccins te gebruiken, als een extreme reactie, als laatste mogelijkheid, vanwege de plicht om voor het welzijn van hun eigen kinderen te zorgen.
maar de tekst voegde aan het einde toe:
“Dergelijke medewerking vindt plaats in een context van morele druk uitgeoefend op het geweten van ouders, die gedwongen worden te kiezen om tegen hun geweten of anderszins te handelen, om de gezondheid van hun kinderen en van de bevolking als geheel in gevaar te brengen. Dit is een onrechtvaardige alternatieve keuze, die zo snel mogelijk moet worden geëlimineerd“
Dus het lijkt erop dat ook als het blijkt dat de tekst de deur open laat voor het gebruik deze vaccinaties, tegelijkertijd zegt dat het in feite een handeling is tegen iemands eigen geweten.
Men heeft een rechtvaardig geweten – “ik ben tegen abortus”, maar aan de andere kant is men voorstander van het gebruik van de vruchten van die abortus. Dat lijkt erg tegenstrijdig.
Later, in 2008, de Heilige Congregatie voor de Geloofsleer heeft zich, met minder kracht en minder expliciet, uitgedrukt over enkele bio-ethische kwesties toen met betrekking tot vaccins geproduceerd uit geaborteerde baby’s (in een document met de titel “Dignitas Personae”). In punt nummer 35 van dit document, wordt gezegd dat redenen van bijzondere ernst kunnen moreel worden aangevoerd om het gebruik van biologische materiaal van geaborteerde baby’s te rechtvaardigen. Zodat bijvoorbeeld het gevaar voor de gezondheid van kinderen, dat hun ouders zou kunnen toestaan om zo’n vaccin te gebruiken. En te allen tijden blijft de plicht om hierover onenigheid te uiten en de gezondheidsstelsels te verzoeken andere soorten vaccins beschikbaar te stellen.
Bezwaar om deze vaccins te gebruiken
Men zou echter kunnen zeggen dat als we instemmen met het gebruik van deze vaccins, we ook instemmen met hun oorsprong in geaborteerd foetussen. Een dergelijke toestemming zou een vorm van materiële medewerking met abortus betekenen.
Nog een ander bezwaar zou kunnen zijn dat het gebruik van die vaccins zou betekenen dat men voordeel haalt uit de immorele daden van anderen.
Wat maakt het uit, zou je je kunnen afvragen, als de oorspronkelijke immoraliteit tot het verleden behoort? Het meest verontrustende is echter de mogelijkheid dat het huidige gebruik van deze vaccins toekomstige abortussen zou kunnen aanmoedigen. Dan zou je kunnen verwachten dat vaccinatie een immorele medewerking met abortus is.
Dit zijn goede en belangrijke bezwaren. Ten eerste, “toestemming” kan worden gedefinieerd als een daad van overeenstemming of goedkeuring. Gerechtvaardigde katholieken zouden geen toestemming verlenen aan het plegen van abortus, maar is er spraken van goedkeuring?
De goedkeuring van de immorele daad van een ander is immers slechts een instemming van de geest, niet een feitelijke intentie om de immorele daad te verrichten. Maar zoals we boven hebben gezien, er is spraken dan van materiële directe medewerking (voorbeeld van de verkoper van pornografische tijdschriften). Bovendien is goedkeuring voor het plegen van abortus precies wat de gerechtvaardigde katholiek weigert te verlenen. In het licht van deze weigering zou hij, door het vaccin te gebruiken, een gemoedstoestand hebben die rechtstreeks in tegenspraak is met zijn eigen innerlijke staat van afkeuring, van zijn eigen geweten.
Hoe zit het met het ontvangen van voordelen die voortvloeien uit de immoraliteit van andere uit het verleden?
Helaas is dat een gemeenschappelijk kenmerk van onze gevallen wereld. Men zou kunnen zeggen dat het inderdaad een te hoge eis zou zijn als we zouden vereisen dat alle voordelen die we in het heden ontvangen, volledig vrij moeten zijn van elke immoraliteit uit het verleden. We zouden ook kunnen argumenteren dat het gebruik van cellijnen van geaborteerde foetussen in het produceren van medicijnen of vaccins een eenmalige gebeurtenis was.
Maar dat is helemaal niet het geval. Sinds 1930, toen de eerste vaccins werden geproduceerd uit cellijnen van geaborteerde baby’s, is de abortusindustrie exponentieel gegroeid, evenals het gebruik van deze menselijke cellijnen in medicijnen en vaccins. Hier is een lijst van enkele van sommige vaccins die zijn of worden gemaakt uit cellijnen van geaborteerde baby’s:
- Adenovirus
- Waterpokken
- Ebola
- Polio
- Hondsdolheid
- Rodehond
- Gordelroos
- COVID-19
In tegenstelling tot wat de media tot dusver heeft gepubliceerd, heeft het Vaticaan het gebruik van vaccins geproduceerd uit cellijnen van opzettelijk geaborteerde foetussen nooit toegestaan. De Katholieke Kerk heeft zich altijd vast gehouden aan de plicht om hier onenigheid over te uiten en de gezondheidsstelsels te verzoeken andere soorten vaccins beschikbaar te stellen.
Nou, vele jaren sinds de eerste verklaringen van de verschillende instituten van de Kerk zijn al voorbij en de gezondheidsstelsels hebben geen andere soort vaccins beschikbaar gesteld, ondanks de klachten van vele goede katholieken. In tegendeel is er een exponentiële groei geweest in de abortusindustrie, met elk jaar steeds meer abortussen en het gebruik ervan voor het maken van medicijnen en vaccins. Het lijkt er daarom op dat het gebruik van deze vaccins toekomstige abortussen zou kunnen aanmoedigen.
Ongetwijfeld zal de Heilige Moederkerk zeggen, aangezien de opkomst van de steeds grote abortusindustrie, dat ofwel omdat het een verre en passieve maar directe materiële medewerking is geworden, ofwel simpelweg omdat dit tot een ernstig theologisch schandaal leidt, het gebruik maken van vaccins met geaborteerde foetussen, wetend van hun oorsprong, niet alleen een zonde is, maar ook absoluut onsamenhangend met de verdediging van het leven, als een punt waarover niet kan worden onderhandeld. “A point of no return” zoals de Heilige Johannes Paulus II het noemde. Want het zou onlogisch zijn om naar vele marsen voor het leven te gaan en vervolgens, zonder gewetensproblemen, vaccins te gebruiken die zijn gemaakt met geïncubeerde en geaborteerde baby’s alsof ze kippen uit een fabriek zijn.
BRON: QNTLC
Door:
Juan Diego Escartín
Als je deze post leuk vond, kun je het delen, want delen is evangeliseren!
[Sassy_Social_Share]
Als het materiaal niet werkt of spelfouten heeft, meld dit dan graag!
Gerelateerde artikelen
